ادبیات داستانی یکی از تأثیرگذارترین شاخه‌های ادبی است که قرن‌هاست خوانندگان را به دنیای دیگری می‌برد. نویسندگان بزرگی که در این عرصه فعالیت داشته‌اند، نه‌تنها به خلق داستان‌های جاودان پرداخته‌اند، بلکه سبک‌ها، ژانرها و دیدگاه‌های جدیدی را به دنیای ادبیات معرفی کرده‌اند. برخی از این نویسندگان به دلیل قدرت تخیل و روایتگری‌شان مشهور شده‌اند، برخی دیگر به خاطر پرداختن به موضوعات فلسفی و اجتماعی. در ادامه، به معرفی تعدادی از مهم‌ترین نویسندگان جهان و آثار معروف آن‌ها می‌پردازیم.
میگل دو سروانتس، نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس برجسته‌ی اسپانیایی، در سال ۱۵۴۷ به دنیا آمد. او در دورانی زندگی می‌کرد که اسپانیا درگیر جنگ‌های متعددی با امپراتوری عثمانی بود. سروانتس در نبرد لپانتو شرکت کرد و در این جنگ یکی از دستانش فلج شد. او پس از اسارت و چندین سال زندگی پرمشقت، دست به نگارش اثری زد که بعدها از آن به‌عنوان نخستین رمان مدرن جهان یاد شد: کتاب دن کیشوت.
این رمان که در دو جلد منتشر شد، داستان مردی است که آن‌قدر در افسانه‌های شوالیه‌ای غرق شده که خود را شوالیه‌ای در دنیای واقعی می‌پندارد. او همراه با خدمتکار وفادارش، سانچو پانزا، سفری ماجراجویانه را آغاز می‌کند، اما تلاش‌هایش اغلب بیهوده و مضحک از آب درمی‌آیند. دن کیشوت اثری است که طنز، تراژدی و هجو را در هم آمیخته و تصویری بی‌بدیل از جامعه‌ی زمان خود ارائه داده است. این کتاب هنوز هم از پرخواننده‌ترین آثار کلاسیک جهان به‌شمار می‌رود.
فئودور میخایلوویچ داستایفسکی، نویسنده‌ی بزرگ روس، در سال ۱۸۲۱ متولد شد. او زندگی پررنجی داشت؛ از مشکلات مالی گرفته تا بیماری صرع و حتی محکومیت به اعدام که در آخرین لحظه به تبعید در سیبری تغییر کرد. تجربیات او در زندان تأثیر عمیقی بر تفکرات و آثارش گذاشت. او در داستان‌هایش شخصیت‌هایی را خلق کرد که درگیر چالش‌های روانی، اخلاقی و اجتماعی هستند.
مهم‌ترین اثر داستایفسکی برادران کارامازوف است. این رمان درباره‌ی سه برادر است که هرکدام نماینده‌ی یک دیدگاه فلسفی هستند و قتل پدرشان، محور اصلی داستان را شکل می‌دهد. در این کتاب، نویسنده به مسائل عمیقی مانند ایمان، شک، آزادی و مسئولیت انسانی پرداخته است. داستایفسکی از جمله نویسندگانی است که ادبیات را از سطح داستان‌های معمولی فراتر برده و آن را به بستری برای تفکر و فلسفه تبدیل کرده است.
لئو تولستوی، دیگر نویسنده‌ی بزرگ روس، در سال ۱۸۲۸ به دنیا آمد. او که از اشراف‌زادگان روسیه بود، برخلاف طبقه‌ی خود، به مشکلات مردم عادی علاقه نشان می‌داد. در آثارش به زندگی روزمره، جنگ، عشق و معنای زندگی پرداخته است.
شاهکار او جنگ و صلح یکی از طولانی‌ترین و پیچیده‌ترین رمان‌های جهان محسوب می‌شود. این کتاب با بیش از ۵۰۰ شخصیت، ترکیبی از داستان، تاریخ و فلسفه است و زندگی روسیه در دوران حمله‌ی ناپلئون را روایت می‌کند. تولستوی در آثارش چنان جزئیاتی را به تصویر می‌کشد که خواننده احساس می‌کند در صحنه‌های جنگ، مجالس اشرافی و خیابان‌های مسکو حضور دارد.
آنتوان چخوف، پزشک و نویسنده‌ی روسی، در سال ۱۸۶۰ متولد شد. او را مهم‌ترین نویسنده‌ی داستان کوتاه در تاریخ ادبیات می‌دانند. چخوف در نوشته‌هایش به‌سادگی زندگی انسان‌ها و تلخی‌های آن را روایت می‌کرد و از اغراق‌های مرسوم در ادبیات دوری می‌جست.
یکی از مهم‌ترین آثار او مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که در آن‌ها زندگی روزمره‌ی افراد مختلف را با دقت و ظرافت بررسی کرده است. نمایشنامه‌ی سه خواهر نیز از جمله آثار مشهور اوست که هنوز در تئاترهای جهان اجرا می‌شود.
ویکتور هوگو، نویسنده‌ی بزرگ فرانسوی، در سال ۱۸۰۲ به دنیا آمد. او علاوه بر نویسندگی، در سیاست نیز فعال بود و از مدافعان آزادی و حقوق بشر محسوب می‌شد.
مشهورترین اثر او بینوایان است که داستان ژان والژان، مردی که به دلیل دزدیدن یک قرص نان سال‌ها در زندان به سر می‌برد، را روایت می‌کند. این رمان، نگاهی عمیق به فقر، بی‌عدالتی و تأثیر بخشش و نیکی در زندگی انسان‌ها دارد.
چارلز دیکنز، نویسنده‌ی مشهور انگلیسی، در سال ۱۸۱۲ به دنیا آمد. او در کودکی به دلیل مشکلات مالی خانواده، مجبور شد در کارخانه‌ای کار کند. تجربه‌ی سخت دوران کودکی، بعدها در داستان‌هایش بازتاب یافت.
یکی از مشهورترین آثار او دیوید کاپرفیلد است که تا حد زیادی بر اساس زندگی خودش نوشته شده است. او در این کتاب، مشکلات کودکان کار، نابرابری طبقاتی و بی‌عدالتی‌های اجتماعی را به تصویر کشیده است.
جرج اورول، نویسنده‌ی انگلیسی، در سال ۱۹۰۳ به دنیا آمد. او با دو رمان مشهور خود، مزرعه‌ی حیوانات و ۱۹۸۴، توانست یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم شود.
مزرعه‌ی حیوانات داستانی تمثیلی است که در آن حیوانات یک مزرعه، علیه صاحب خود شورش می‌کنند، اما در نهایت، خوک‌های قدرتمند همان ظلمی را که انسان‌ها بر آن‌ها روا داشته بودند، بازتولید می‌کنند. این کتاب، انتقادی بر دیکتاتوری و فساد قدرت است.
آگاتا کریستی، نویسنده‌ی انگلیسی، در سال ۱۸۹۰ متولد شد. او به دلیل خلق شخصیت‌های به‌یادماندنی مانند هرکول پوآرو و خانم مارپل، به عنوان ملکه‌ی داستان‌های جنایی شناخته می‌شود.
یکی از آثار مشهور او ده بچه زنگی است که یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های معمایی جهان محسوب می‌شود. در این داستان، ده نفر به جزیره‌ای دعوت می‌شوند و یکی‌یکی به شیوه‌هایی مرموز به قتل می‌رسند.
در میان نویسندگان ایرانی، صادق هدایت به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبی شناخته می‌شود. او در سال ۱۲۸۱ متولد شد و مهم‌ترین اثرش بوف کور است که به‌عنوان یکی از بهترین نمونه‌های ادبیات سوررئالیستی و اگزیستانسیالیستی شناخته می‌شود.
زویا پیرزاد نیز یکی از نویسندگان معاصر ایرانی است که با رمان چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم توانست توجه زیادی را به خود جلب کند. این کتاب، داستان زنی خانه‌دار در دوران پهلوی را روایت می‌کند و با نگاهی جزئی‌نگر به زندگی زنان می‌پردازد.
این نویسندگان، هرکدام به شکلی متفاوت، تاریخ ادبیات را تغییر داده‌اند. از واقع‌گرایی تولستوی و داستایفسکی گرفته تا تخیل سروانتس و اورول، هرکدام از این چهره‌ها، جهانی جدید را پیش روی خوانندگان خود گشوده‌اند. آثار آن‌ها همچنان خوانده می‌شوند و الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهند بود.
